تأثیر سطوح مختلف کودی )آلی، شیمیایی و زیستی( بر صفات مورفولوژیک و عملکرد دانه ذرت هیبرید سینگل-کراس ۷۰۴

به منظور بررسی تأثیر کود آلی و کود شیمیایی نیتروژنه بر صفات مورفولوژیک و عملکرد دانه ذرت هیبرید سینگل کراس 704 در سطوح مختلف کود زیستی، آزمایشیدر سال 1389 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل کودی شامل پنج سطح: a1 (8 تن کود آلی در هکتار)،a2  (6 تن کود آلی و 46 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار)، a3(4 تن کود آلی و 92 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار)،a4(4 تن کود آلی و 138 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و a5(184کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و کود زیستی (باکتری های تثبیت کننده نیتروژن شامل ازتوباکتر کروئوکوکوم، ازتوباکتر آجیلیس، آزوسپیریلیوم برازیلنس و آزوسپیریلیوملیپوفروم) در دو سطح شامل: b1 (با تلقیح ) وb2 (بدون تلقیح) بود.نتایجنشاندادکه بیشترین شاخص سطح برگ (77/7) و عملکرد دانه (10 تن در هکتار) مربوط به تیمارa3بود. در بذور تلقیح شده با کود زیستی (b1) میزان شاخص سطح برگ، عملکرد دانه و شاخص برداشت به ترتیب به میزان 75/7، 78/9 تن در هکتار و 10/44 درصد بود. بر اساس نتایج به دست آمده تیمار a3 مناسب ترین تیمار کودی قابل توصیه می باشد.